ruchem chwycił dźwignię biegów i zaczął przyspieszać najszybciej, jak potrafił.<br>Dopiero przy dziewięćdziesiątce Andrzej odzyskał głos.<br>- Nie jedzie za nami! Ale trzeba go było rąbnąć!<br>Kowalczuk nie chciał dyskutować. Miał ochotę na setkę. I to nie na liczniku.<br>- Ja tam bym go rąbnął - nie ustępował chłopak. - Widział pan? W tej bryce pełno było facetów. I aż czerwono od krwi. Jatka normalnie.<br>Kowalczuk jeszcze raz popatrzył w lusterko. Nadal widział sylwetkę motocyklisty - ale już tylko dzięki dobrym oczom. I - co najważniejsze - od strony pleców. Morderca mijał się z nimi nieco szybciej niż limuzyna, więc potrzebował trochę czasu, by zawrócić. Do tej pory