Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
form, powiedziałby może egzystencjalista i miałby chyba słuszność, bo cokolwiek się powie, egzystencjalizmowi pozostał Gombrowicz najbliższy). Etap zaś przyswajania, praca, która zmierza do ocalenia własnej niepowtarzalności i zarazem do zbudowania komunikacji z bliźnimi za pośrednictwem sztuki - to moment, kiedy Gombrowicz staje okoniem wobec nowych tabu, tym razem zachodnich, jak niegdyś buntował się przeciw tabu narodowym... Wraca wtedy wyobraźnią do siebie samego, do wszystkiego, co go zbudowało, a więc do swej rodziny, przeszłości, doświadczeń. Stopniowo obnaża się coraz wyraźniej i coraz też mniej wstydzi się swej osobliwej nagości.
Rozróżnienie na "etapy" jest oczywiście sztuczne. Lepiej byłoby mówić o momentach procesu twórczego. Obie tendencje
form, powiedziałby może egzystencjalista i miałby chyba słuszność, bo cokolwiek się powie, egzystencjalizmowi pozostał Gombrowicz najbliższy). Etap zaś przyswajania, praca, która zmierza do ocalenia własnej niepowtarzalności i zarazem do zbudowania komunikacji z bliźnimi za pośrednictwem sztuki - to moment, kiedy Gombrowicz staje okoniem wobec nowych tabu, tym razem zachodnich, jak niegdyś buntował się przeciw tabu narodowym... Wraca wtedy wyobraźnią do siebie samego, do wszystkiego, co go zbudowało, a więc do swej rodziny, przeszłości, doświadczeń. Stopniowo obnaża się coraz wyraźniej i coraz też mniej wstydzi się swej osobliwej nagości.<br>Rozróżnienie na "etapy" jest oczywiście sztuczne. Lepiej byłoby mówić o momentach procesu twórczego. Obie tendencje
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego