Ilekroć<br>bowiem przyjeżdżałem na Wszystkich Świętych na grób ojca, a potem<br>wujenki Marty, babki, dziadka, bo w takiej kolejności umierali,<br>odradzał się we mnie od nowa, rozwijając się jakby dalej i obrastając w<br>coraz to nowe domysły, przypuszczenia, a tym samym coraz dotkliwiej<br>wiążąc mnie z sobą.<br> Jakkolwiek nigdy już burmistrzowej nie spotkałem, odkąd po śmierci<br>burmistrza, którego zastrzelili partyzanci, wyjechała ze wsi. Było to<br>gdziś w połowie wojny, tak że nie porządził burmistrz zbyt długo,<br>wszystkiego dwa lata. A burmistrzową pierwszy raz ujrzałem pewnego<br>lipcowego dnia, gdy zabrał mnie dziadek z sobą do gminy i ukłonił się<br>jakiejś pani w