niespokojnym, osobą, która ciągle czegoś chce, czegoś szuka, coś zdobywa.<br> Nigdy nie myślała o Warszawie z rozmarzeniem i drżącym sercem "Ach, stolica!". Nie miała i nie ma kompleksu prowincji. Dla niej był to tylko kolejny etap, nazwijmy to, walki. Przyjechała tu, żeby uczyć się śpiewu, wejść w środowisko artystów i być bliżej mass mediów; żeby w ogóle zaistnieć.<br> Miała nadzieję, że może ktoś z tych wielkich zechce z nią kiedyś popracować. Ale w swoich kontaktach często trafiała na mur nie do przebicia Oni sami go wokół siebie budowali. Z lęku przed kimś nowym? Poznała też innych - ciepłych i serdecznych. Henryk i Grażyna