gdy pan Kleks idzie łapać <br>motyle na drugie śniadanie.<br><br>Ach, prawda! Byłbym całkiem zapomniał powiedzieć, <br>że nasza Akademia mieści się w ogromnym parku, pełnym <br>rozmaitych dołów, jarów i wąwozów, i otoczona <br>jest wysokim murem. Nikomu nie wolno wychodzić poza mur bez pana <br>Kleksa. Ale ten mur nie jest to mur byle jaki. Po tej stronie, która <br>biegnie wzdłuż ulicy, jest zupełnie gładki i tylko <br>pośrodku znajduje się duża oszklona brama. Natomiast w trzech <br>pozostałych częściach muru mieszczą się długim, <br>nieprzerwanym szeregiem jedna obok drugiej żelazne furtki, pozamykane <br>na małe srebrne kłódeczki.<br><br>Wszystkie te furtki prowadzą do rozmaitych sąsiednich bajek, <br>z którymi pan