orbitale. W obu przypadkach otrzymujemy orbitale molekularne transformujące się zgodnie z reprezentacjami nieprzywiedlnymi. Kombinacje orbitali atomowych &lt;gap&gt; (tzn. orbitale molekularne typu &lt;gap&gt; prowadzą do mniejszej wartości całek nakrywania. Wobec tego energia znalezionych uprzednio orbitali molekularnych zbudowanych z orbitali atomowych 2p rośnie w kolejności &lt;gap&gt;. Można także zbudować orbitale molekularne z jeszcze mniejszymi wartościami całek nakrywania; na przykład składając ze sobą dwa orbitale &lt;gap&gt;, otrzymamy orbitale molekularne transformujące się zgodnie z reprezentacjami &lt;gap&gt;.<br>Rys. 3.7. Możliwe kombinacje orbitali atomowych w cząsteczce homojądrowej, prowadzące do dodatnich wartości całki nakrywania<br>Rys. 3.8. Złożenie dwóch orbitali &lt;gap&gt; prowadzące do wiążącego orbitalu molekularnego. Obszary nakrywania funkcji falowych zaznaczono schematycznie przerywanymi