Akademji Francuskiej, zaznaczył, że potrafi on dowolną funkcję rozwinąć w szereg trygonometryczny, stary Lagrange zaprotestował gorąco przeciw podobnej możliwości, tak mu się wydawało to nieprawdopodobnem.<br>2. Książka obecna zjawia się już w trzecim wydaniu. Pierwsze (z roku 1905) nazywało się &lt;gap&gt; a więc, jak wskazuje tytuł, dawało również zastosowania szeregów i całek Fouriera do teorji przewodnictwa ciepła. W ciągu następnych lat oba te działy tak się rozrosły, że powstała potrzeba powiększenia książki. Drugie wydanie (r. 1921) składało się już z 2 tomów, pod różnemi tytułami. Każdy z tych tomów poświęcony był jednemu działowi. Następne zkolei wydanie pierwszego tomu (które właśnie omawiamy) zostało