reprezentacjami &lt;gap&gt;. Charaktery iloczynu prostego &lt;gap&gt; są więc równe:<br><br>&lt;gap&gt; <br><br>Rozkład wektora charakterów reprezentacji &lt;gap&gt; na wektory charakterów reprezentacji nieprzywiedlnych jest bardzo łatwy: &lt;gap&gt; czyli iloczyn prosty &lt;gap&gt;. Ponieważ ten iloczyn prosty nie zawiera reprezentacji jednostkowej &lt;gap&gt;. Można to również zauważyć posługując się konturami funkcji (rys. 1.16): iloczyn &lt;gap&gt; jest funkcją o symetrii zbliżonej do funkcji &lt;gap&gt; i całka z niej w oczywisty sposób równa się zeru.<br>&lt;gap&gt;<br>Na koniec prześledźmy wpływ zaburzenia &lt;gap&gt;, danego wzorem (1.60), na dwa stany tej samej cząstki, opisane funkcjami falowymi &lt;gap&gt;. Obie funkcje falowe transformują się w grupie C4 v zgodnie z tą samą jednostkową reprezentacją nieprzywiedlną A1. Jak obliczyliśmy w podrozdziale 1.8, energia