Lowella na czele.<br> Wróćmy na teren literatury polskiej, przenosząc nań zapożyczoną od cytowanego przed chwilą niemieckiego anglisty opozycję "Intimität und Gesellschaft" - opozycję stanowiącą, jego zdaniem, myślowe jądro większości dzisiejszych transformacji gatunku alby. Jeśli tej diagnozy nie da się w pełni zastosować do dwudziestowiecznej poezji polskiej, to bynajmniej nie dlatego, aby cechowała ją mniejsza obfitość takich transformacji. Przeciwnie, historykowi literatury czy krytykowi nie sprawiłoby większej trudności sporządzenie dość obszernej antologii polskich "pieśni porannych" od np. Staffa do poetów najmłodszych. Również sama antynomia "intymne a społeczne" mogłaby stanowić, jeśli nie jedyną, to jedną z najważniejszych osi problemowych takiej antologii