Okazywało się, że wciąż zasadniczą bronią załóg rozpoznawczych jest prędkość lotu i racjonalnie stosowany manewr kierunkiem. To one stanowiły bazę skrytego przenikania do wyznaczonych do rozpoznania obiektów i dezorganizowania wysiłków obrony powietrznej przeciwnika.<br>Obrona przeciwlotnicza stawała się dokładniej skonstruowana, mocniejsza, wydolniejsza, groźniejsza dla załóg rozpoznawczych. w krajach zachodnich powstał system centralizujący dowodzenie wszystkimi, dysponowanymi siłami i środkami obrony powietrznej Nadge. w jego ramach rozwinięto odpowiednią liczbę dobrze wyposażonych centrów dowodzenia, wykrywania i ostrzegania, sieć ruchomych i stacjonarnych stacji radiolokacyjnych dalekiego wykrywania zdolnych do rejestrowania i śledzenia celów na całej trasie ich lotu. Niewiele lat później w jego skład włączono jeszcze jeden