grupowych.<br><br>Warto dodać, ze przyjęcie tej teorii jako podstawy rozważań budzi duże wątpliwości. Jakkolwiek otwiera ona pole poszukiwania elementów dysfunkcyjności ról społecznych i rozbieżności czynników statusu oraz skłonności do nie akceptowanych postaw i zachowań, to zarazem stwarza fałszywe przesłanki do ich analizy. Rozmaite grupy nieformalne, a zwłaszcza - znajdujące się w centrum rozważań Farisa - grupy przestępcze charakteryzują się bowiem zacieśnieniem szczególnego typu więzi. W grupach tych ((...)).<br><br> 4. Teoria patologii społecznej jako stanu dysfunkcji kontroli społecznej. System funkcjonuje prawidłowo, gdy obowiązujące normy społeczne są klarowne i społecznie aprobowane, zachowania zaś z nimi sprzeczne spotykają się z przewidzianą sankcją społeczną. Na dezorganizację społeczną wskazuje