można dwie zasadnicze tendencje. Pierwsza prowadzi do uzyskania maksymalnej ilości informacji o badanym terenie i tym samym do rozbudowy treści mapy. Korzysta ona z klasycznej metody gruntowego kartowania terenowego pole za polem (&lt;hi rend ="italic"&gt;field by field&lt;/hi&gt;) wymagającej dużych nakładów czasu i pracy. Pozwala ona jednak poznać w sposób niemal idealny specyfikę, charakter, sposób, kierunek oraz intensywność użytkowania ziemi w ramach poszczególnych form. Cech tych, w tym samym stopniu szczegółowości nie da się odczytać ze zdjęć lotniczych czy tym bardziej satelitarnych, które są podstawą szybkiego pokrycia zdjęciem znacznych obszarów. Jest to cechą drugiej tendencji, tempo kosztem treści.<br>Walory i wady, tak jak szybkość