myśl Kutuzow, lecz drżąc ze strachu, że magiczma kula odczytuje wszystko, cokolwiek mu w głowie zaświta, czym prędzej zepchnął w niepamięć nie tylko Kutuzowa, ale wszystkich Bagrationów i Wellingtonów, wszystkie Borodina i Waterloo, wszystko, wszystko, w szalonym pośpiechu, bo zdjęła go trwoga, że kula eksploduje i wypali mu oczy zjadliwym chlustem światła.<br>Wielki Napoleon był małym zawistnikiem.<br>Zanim uciekł z tą myślą, gdzie pieprz rośnie, zdążył zasłonić ręką oczy, jednak żrące światło nie chlusnęło mu na twarz, bo kula nie wybuchła, a gdy odważył się spojrzeć przez palce i ostrożnie zapuścił żurawia, zobaczył, że kula trwa w swojej wyniosłej okrągłości, tylko