tego żartującego urwisa: zarzut bluźnierstwa - dodał ciszej cudzoziemski ksiądz. <br>Na małej bolońskiej uliczce znowu zaległa cisza. <br>Po chwili znów pojawił się smagły Giovanni w prześwitującej koszuli i postrzępionych spodniach. Patrzał w niebo. Wreszcie machnął ręką. <br>- Wiadomo, że Słońce się kręci! Było nad kościołem, a teraz jest już nad drzewem. Wieczorem chowa się z jednej strony, a rano pojawia z drugiej. Wiadomo... Ale com sobie użył, to użył. A ksiądz Lodovico i tak nie powiedział najważniejszego: Przecie gdyby się Ziemia kręciła, to byśmy wszyscy z niej pospadali! <br>Tak jak sądził mały Giovanni, myśleli wówczas wszyscy ludzie, bo taką wiedzę o wszechświecie głosił