zadrgała jeszcze bardziej, samochód targnął i ruszył wolno, stary zaś lekarz zwalił się na białą ławkę karetki. - Jedź pan szybciej!... - krzyknął.<br>Miękko kołysząc się na resorach, karetka dojechała do bramy rozwartej na oścież, wyjechała na szosę i oto nagle zmieniła bieg. Pomknęła jak strzała, zniknęła w półmroku i tylko przez chwilę widać było światło jej reflektorów, które kreśliło w powietrzu karkołomne łuki.. .<br>&lt;page nr=244&gt;<br>Było parę minut po siódmej, czas kiedy porywy wiatru były najbardziej gwałtowne, a burza dochodziła do zupełnego rozpętania żywiołu. Na ulicach było ciemno, nie paliła się ani jedna latarnia, z rzadka migotały we mgle postacie biegnących przechodniów. W tej