Zaraz na początku spotkał jadącą na rowerze Brombę, która podrzuciła go kawałek i wskazała krótszą drogę do jeziora. Przez las przeprowadziła go pewna wiewiórka, a dalej szedł już sam, aż doszedł do jeziora, które kiedyś widział z końca rury wydechowej.<br>Kiedy patrzyło się na nie z bliska - było tak piękne, ciche i spokojne, że Nulek zapragnął zostać tam na zawsze. Zamieszkał na przystani i wysłał pożegnalny list do swego samochodu. List brzmiał tak:<br><br>&lt;tit1&gt;Kochani!&lt;/&gt;<br>Ten zbiornik wody nazywa się jezioro. Dostałem tu auto, które się nazywa tratwa. Pracuje ciszej od najcichszego znanego Wam motoru; chociaż jeździ trochę wolniej i odrobinę chlupie