do wiecu w obronie wyrzuconych z uczelni kolegów - Ale to nie my organizujemy ten wiec.<br>- Pewnie! Wasi znajomi to ubecy i partyjniacy i ich nikt znikąd nie wyrzuci!<br>Witek - mrukliwy blondyn z pedagogiki, uśmiechnięty, ale nieco nieśmiało łypiący spoza grubych okularów - spojrzał na Aldonę i uśmiechnął się jeszcze szerzej:<br>- To ciekawe, co mówisz, o tych partyjniakach. A jak się ma tatuś?<br>Chwyt był poniżej pasa - Aldona była córką byłego pierwszego sekretarza KC PZPR, odsuniętego od władzy w wyniku przemian październikowych, skądinąd podobno porządnego faceta. W kółku otaczającym nas rozległy się śmiechy. Witek podszedł leniwie do tablicy, ostrożnie odkleił ulotkę i oddał