katolika w życiu publicznym. Dotąd ów udział prawie wyczerpywał się w<br>zbitce Polak-katolik, o której napisano wiele złego, zarzucając jej<br>nacjonalistyczny charakter. I jest sporo niedobrych przykładów z<br>historii, gdy rzeczywiście tak było. Ale jest to też opinia<br>jednostronna, gdyż często formuła ta miała wymiar nie etniczny, lecz -<br>znacznie ciekawszy - kulturowy. (Choć osobiście wolę określenie<br>katolik-Polak. Bo to mój, uniwersalny i ponadczasowy, katolicyzm<br>realizuje się w polskiej kulturze i poprzez nią). Zresztą powstanie<br>owej zbitki było całkowicie zrozumiałe. Jak można się - jako naród nie<br>mający swego państwa - inaczej niż etnicznie identyfikować? Jak,<br>inaczej niż religijnie, określać się wobec protestanckich