i najbardziej demoralizującym. Nie wiadomo, co tak poskutkowało: czy celność pocisków powodująca wyjątkowo liczne straty w ludziach, czy też przerażenie hitlerowskich załóg, przestraszonych, iż atak nastąpił od strony słońca, skąd najmniej się spodziewały i gdzie przecież czuwać miała silna osłona Messerschmittów - dość, że wróg stracił głowę. Zdruzgotało go uderzenie. Powstała ciżba, wybuchła panika. Zaraz na wstępie dwa Dorniery wpadły jeden na drugiego i obydwa, splecione w koszmarną masę, stoczyły się w dół. Niektóre z nich z brzegu zgrupowania uciekały wariackimi skrętami w lewo; inne, ze środka, uciekały w dół.<br><br>W tym momencie piątka polskich myśliwców dopadła. Dwóch przeszyło wyprawę z góry