kapitanem Buonaparte, zanim został Napoleonem! - mruknął Zaliwski z ukrytą w głosie pasją.<br>On sam był tylko podporucznikiem lecz ambicji swojej nie myślał mierzyć ilością gwiazd na szlifach...<br>- Ba! Napoleon! - zakrzyknął Mochnacki.<br>Niespodziewanie drgnął tamten pod ścianą, w zielonym cieniu. Skrzypnęła kozetka. Poruszył się gwałtownie jak człowiek zbudzony ze snu.<br>- No, co?... Co Napoleon? - rzucił nagłe pytanie.<br>Wszyscy trzej spojrzeli na niego zdziwionymi oczyma.<br>- No cóż?... Mówicie: Napoleon - i to imię przesłania wam historię!... Jest w Polsce osobliwy obłęd imienia Napoleońskiego!... Mówicie Napoleon - i łaskocze was to słowo dreszczem, zaiste, metafizycznym!... Czyżbyście mniemali, że Napoleon z obłoków spłynął na pola Europy?... Czyżbyście zapomnieli