jestem na ich łasce. Nagle przyszło mi na myśl, że powinienem pojechać i kupić coś dla żony. Pierścionek albo sari? Od lat nie dostała ode mnie żadnego podarku... Przecież moje obrazy się nie liczą, nie umie się nimi cieszyć i odnosi mi je ukradkiem na barsati. Dziś mogę dać coś, co będzie dla niej prawdziwym podarkiem, czego nareszcie siostry będą jej zazdrościć.<br>- To bardzo miłe - ucieszyła się odwracając głowę Margit. - Pan jest typowym mężczyzną, chce pan żonę uszczęśliwić, na pewno nie wie pan, na co miałaby ochotę, czego jej naprawdę potrzeba? Może lepiej oddać pieniądze, sama by wybrała... A może ma jakieś