się w ruinach etycznego świata, w ruinach wiary - a temu urządzeniu się na imię deformacja wartości. Zwątpiwszy w dziedzictwo, jakie pozostawili kaznodzieje i prorocy, nawołujący do walki o królestwo Boże na ziemi, ludzie muszą wyładować swój zapał, swoje zamiłowanie do szlachetnych i ofiarnych czynów i poszukują gorączkowo dokoła siebie czegoś, co by nadawało się do ubóstwienia i przyozdobienia - podobni w tym do architektów, którzy by brali wzór z ruin, uznając je za najpiękniejszy wytwór budownictwa, a nie wiedząc, że gdzieś istnieją prawdziwie piękne i nienaruszone pomniki sztuki. Zrozumiał tę potrzebę znakomicie nacjonalsocjalizm: przychodząc w epoce, gdy doświadczenie wojenne przepaliło duszę milionów i