pracy, gdyż - jak uznała - &lt;q&gt;"dla kobiety w moim wieku to już ostatnia szansa na podjęcie pracy w dzisiejszych czasach."&lt;/&gt;<br>Beata z wielką radością, niczym niespodziewany dar od losu, przyjęła propozycję opieki nad półtoraroczną Paulinką i trzyletnim Patrykiem. Oprócz pensji miała mieć zapewniony niewielki pokoik na poddaszu, wyżywienie "przy rodzinie" oraz - co było jedynym postawionym przez nią warunkiem - możliwość wychodzenia co tydzień na wykłady i ćwiczenia oraz czasami popołudniami do czytelni. Innych wymagań nie miała, a nawet spontanicznie podjęła się przygotowywania dla wszystkich jakiegoś ciepłego posiłku i sprzątania pokoju dzieci.<br>Od tego czasu życie Beaty O. płynęło spokojnie, acz bardzo pracowicie. Od rana