dywizjonem w pogoń. Niestety, Messerschmitty pędziły szybko i trudno było je doścignąć. Lecz Kent uwziął się i ścigał. Messerschmitty skręciły nieznacznie ku północy, wywabiły dywizjon nad ujście Tamizy i potem zakręcając olbrzymie koło, wróciły znów w okolice Tonbridge.<br><br>Tak wiedziony za nos dywizjon nie tylko strwonił kilkanaście cennych minut, lecz co gorsza, goniąc rozciągnął się na długiej przestrzeni i stracił łączność zarówno z wrogiem, jak i między własnymi kluczami. Gdy wszedł ponownie w rejon walk, był rozbity na cztery oddzielne trójki. Okoliczność fatalna, a przecież właśnie w tych trudnych warunkach uwydatniła się jeszcze raz niezwykła, indywidualna sprawność polskich myśliwców.<br><br>Tak więc pierwszy