wspólnie konstatują, że w zachodnim świecie ludzie nie mają czasu na myślenie. Świat atakuje taką ilością bodźców, że aż szumi w głowie. Unosimy się na falach pseudowydarzeń kreowanych przez media i reklamę. Trzeba dopiero wyjechać, aby oczyścić umysł z tego szlamu i spokojnie się zastanowić. <br>Max, Pierre i Michel dyskutują co prawda zapalczywie, ale bez zachodniego pośpiechu. Rozmowa, choć pasjonująca, czasem przerywana jest ciszą i patrzeniem w gwiazdy. Siedzą na schodkach do &lt;orig&gt;hostelu&lt;/&gt;, żeby chłopaki mogły spokojnie zapalić dżointa. Nikomu się nie śpieszy, nikt nie ma właściwie nic oprócz czasu. Co za komfort. Nie popędzają ich żadni kreatorzy nowości. <br>Pierre jutro leci