że całe miasto wykipiało na ulice, potok ludzki szumiał głosami, szeleścił jedwabiami kobiet. Tłum tarł się w mroku, parował ciepłem... W tych dźwiękach chrapliwych, chichotach, urywanych śpiewem czuło się napięcie oczekiwania i niepokój.<br>Dłoń Margit próbowała odnaleźć w ciemności rękę Istvana. Ciepłe dotknięcie przeszyło go pożądaniem. Dziewczyna jakby to odgadła, cofnęła się spłoszona.<br>- Wejdziemy do Volgi na lody? - zapytał. - Pereira ich nie zrobi...<br>- Nie - wyszeptała leniwie. - Jedźmy. Chcę już być z tobą.<br>Odczuł to jak wymówkę, gdy niespodzianie przechyliła się i oparła ciężko głowę o ramię. Ogarnęło go uczucie tkliwego uspokojenia.<br>Kiedy wprowadził wóz do garażu, pomogła zasunąć żaluzję, gasiła światła, bo