Badania przeprowadzone za pomocą mikroskopu polaryzacyjnego oraz rentgenograficzne wykazały, że szkliwo w młodych zębach jest zbudowane z kryształów apatytu, oddzielonych od siebie bardzo małymi przestrzeniami. Zawartość tych przestrzeni ma mniejszy współczynnik załamania światła niż kryształy. Dlatego też pryzmaty szkliwa podwójnie załamują światło. W miarę twardnienia szkliwa w przestrzeniach gromadzi się coraz większa liczba kryształów, w związku z czym szkliwo staje się substancją pojedynczo załamującą światło. Wielkość kryształów, które układają się równolegle do siebie oraz do długiej osi pryzmatu, wynosi 40:10:100 nm.<br>Za pomocą mikroskopu elektronowego wykazano, że zrąb szkliwa składa się z delikatnej submikroskopowej sieci utworzonej z włókienek o