5 dni! Iditarod to hołd składany jemu i wszystkim, którzy uczestniczyli w tym wyścigu ze śmiercią.<br><br>Sam na szlaku<br>Teraz sam czuję się jak Seppala. -Nie jest dobrze -mruczę pod nosem, patrząc na zegarek. Minęła osiemnasta godzina wyścigu. Mimo czterech półgodzinnych postojów, garści połkniętych prochów i kawy z termosu jestem coraz bardziej wykończony. Temperatura nieznacznie wzrasta, jest Ń27ĄC, ale ciemne śniegowe chmury źle wróżą. Usiłuję biec obok sań, aby rozruszać marznące stopy, jednak szybko się męczę. Mój mocz ma niebezpiecznie pomarańczowy kolor -to jedna z oznak odwodnienia. Już raz zgubiłem trasę i spadłem z sań, tłukąc boleśnie kolano. Zaprzęg wlókł mnie