nocnym dyżurem poprosił o czarną kawę. Pani Cydzikowej, która prowadziła małe <br>gospodarstwo doktora, nie było. Ula rozdmuchała ogień, który tlił się pod blachą, <br>i szybko zaparzyła kawę. Ojciec, umywszy ręce, przyszedł do kuchni i usiadł <br>za stołem. Czekał, nic nie mówiąc, i Ula czuła, jak to milczenie z każdą chwilą <br>coraz silniej ciąży im obojgu. Z ulgą postawiła przed ojcem dymiącą filiżankę <br>i wycofała się pod okno.<br> - Nie siądziesz przy mnie? - spytał.<br> Usiadła więc po drugiej stronie stołu. Postanowiła już dawno, to znaczy zaraz <br>po przyjeździe na wakacje, że będzie się stosowała do wszelkich życzeń ojca, <br>ale nie zrobi nigdy żadnego