się z nim właściwe, to pulsuje życiem zen".&lt;/&gt; <br>Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' krytyka systemu koanów w szkole <br>rinzai jest słuszna jedynie wtedy, gdy założymy, iż klasyfikacja koanów <br>oznacza ich hierarchizację od najłatwiejszych do najtrudniejszych. Takie <br>podejście sugeruje 'praktykę stopniową', adept zen musi bowiem piąć się do <br>'oświecenia' po szczeblach coraz trudniejszych koanów. <br>Warto zauważyć, że ten zarzut jest bezpodstawny, jeśli uznamy, że <br>wprowadzenie systemu koanów miało na celu jedynie zwrócenie uwagi <br>uczniów na różne aspekty 'oświecenia'. Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' <br>zgłębienie jednego koanu oznacza rozwiązanie wszystkich, co wyraźnie <br>podkreślali tacy mistrzowie zen jak Yuanwu Keqin (jap. Engo Kakugon, <br>1063