i spojrzał wyczekująco.<br> - No, jak? - zapytał ostro Tyrolczyk. Malarz wzruszył jedynie ramionami. - Wszystko gotowe.<br> - A cement i woda? &lt;page nr=169&gt;<br> - Przygotowałem. Nie macie pojęcia, jak się przy tym zmachałem.<br> - Nikt cię nie widział?<br> - Nikt... - rzekł malarz z namysłem. - Któż mógłby mnie widzieć o szóstej rano?<br> - Może kogoś spotkałeś?<br> - Spotkałem jakiegoś faceta, ale cóż to ma za znaczenie? Srebrna roześmiała się złośliwie. Ruchem głowy wskazała na Tyrolczyka.<br> - On boi się własnego cienia. Tamten obruszył się.<br> - Nie mam ochoty wpaść przez was. Gdzie to nowe miejsce? zapytał oschle malarz.<br> - W bocznym korytarzu. - Suche?<br> - Suche, ale nie tak pewne jak tamto. - Co chcesz przez to powiedzieć