zacznie się to od naszego kraju. Nie jest to błaha gwarancja, zważywszy wydarzenia sprzed 41 lat.<br>&lt;au&gt;Stefan KUROWSKI&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;page nr=13&gt; &lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;MOWY MIANE W STOCKHOLMIE<br>PRZY WRĘCZANIU NAGRODY NOBLA&lt;/&gt;<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt;PRZEMÓWIENIE CZESŁAWA MIŁOSZA W AKADEMII&lt;/&gt;<br><br>I.<br>Moje znalezienie się na tej trybunie powinno być argumentem dla tych wszystkich, którzy sławią daną nam od Boga, cudownie złożoną, nieobliczalność życia. W moich latach szkolnych czytałem tomy wydawanej wówczas w Polsce serii "Biblioteka Laureatów Nobla", pamiętam kształt liter i kolor papieru. Myślałem wtedy, że laureaci Nobla to pisarze czyli ludzie produkujący grube dzieła prozą i nawet kiedy już wiedziałem, że są wśród nich i poeci, długo nie mogłem