imię i nazwisko ojca, na odwrocie zaś widniały trzy miniaturowe odcinki szyn przepasane srebrną wstążeczką. Drugi żeton, pokryty zieloną emalią, miał obramowanie ze złota w kształcie kotwicy. Żetony te uprawniały do przejazdu pierwszą klasą po całym obszarze kolei Południowo-Zachbdniej i Moskiewsko-Windawsko-Rybińskiej. Budziły one we mnie uczucie mistycznej czci i posiadały urok cudowności nie mniejszy niż laska Mojżesza, o której słyszałem od panny Kazimiery. Dlatego też złościł mnie widok takich samych żetonów dyndających na kamizelce inżyniera Piotrowskiego. Buntowałem się przeciwko temu, a kiedy ojciec żegnał się ze mną, szepnąłem mu do ucha:<br><br>- Nie pozwól panu Piotrowskiemu nosić naszychżetonów. Odbierz