nocy, panie profesorze? - zapytał cicho. - Nic nadzwyczajnego... Obudził mnie wprawdzie jakiś odgłos, ale może mi się tylko przyśniło. A potem harcowały myszy. - Myszy? A może szczur?<br>- Szczur, powiadasz? Niby ten tam... Rozumiem... Hamlet posłyszał raz za obiciem podejrzany szelest i z okrzykiem: "Szczur, szczur, zabiłem szczura!" przeszył szpadą intryganta. A czemuż by ten udawał szczura?<br>- Przekonamy się... Czy pan profesor pamięta o mojej prośbie? - Pamiętam..: Zagadnę go tak chytrze, że się nie połapie, w czym rzecz. Wstyd mi się do tego przyznać, ale mało kto dorówna mi w chytrości... Ale trudno. Trzeba czasem być wężem wśród złych ludzi. Ciekaw jestem, czy ten