miejsc, wymiecionych z infantylnej wstydliwości... Tej wstydliwości dziecięcej, będącej jakby reliktem wielkiej wstydliwości minionych wieków, wstydliwości chrześcijańskiej... Chciałby rysować siebie w rozmaitych poniżających sytuacjach erotycznych. W sytuacjach niedozwolonych... że znów musiałby trwożnie ukrywać takie rysunki, ukrywać gestem, z jakim kiedyś chował do rozporka wyciągnięty z jakimś obłąkanym wstydliwym ryzykiem sterczący członek. Wolałby rysować niż fotografować siebie... Bo zdjęcia przyłapywałyby to, czego się najbardziej wstydzi, tę jakąś ujawniającą się w takich sytuacjach cielesną monstrualność. Na rysunku widać by było tylko wyabstrahowane z komentarza cielesnego erotyczne intencje. A przecież czasem trzeba byłoby sięgnąć po aparat fotograficzny... na przykład, żeby zadokumentować fakt wstydliwy, okropny