może być wyładowana, a jeśli to nawet jest możliwe, jest ona nienasycona. Każde wyładowanie zwiększa jeszcze jej ładunek. Na zasadzie generalizacji silnych uczuć świat staje się nienawistny, a ostrze nienawiści zwraca się w kierunku samej osoby żywiącej to uczucie. Nienawidząc świata, nienawidzi się też siebie. Nic więc dziwnego, że taki człowiek czuje się nieszczęśliwy.<br>Gdy utraconym przedmiotem uczuć nie jest druga osoba ani nawet zwierzę, a jest nim tylko przedmiot martwy lub pozycja społeczna, wówczas sytuacja emocjonalna przedstawia się odmiennie. W tym bowiem rodzaju powiązań uczuciowych z otoczeniem ważniejszy jest element posiadania niż kochanie. Pustka, jaka powstaje po utracie przedmiotu uczuć