linią trwałości , jest przedstawiona na rys.3.1.<br> Wracając do samorzutnego rozpadu protonowego, można go rozpatrywać z punktu widzenia położenia jądra w stosunku do linii trwałości .<br> Jeżeli jądro jest położone w pobliżu linii trwałości, przyjmując w uproszczeniu ((...)) , otrzymamy z równania (1.9.2-6) wzór na energię wiązania jednego nukleonu, czyli energię potrzebną do usunięcia 1 nukleonu z -trwałego jądra: ((...)) Wartości ((...)) obliczone ze wzoru (3-9) dla kilku jąder (w nawiasie wartości obliczone z defektu masy): ((...)) . Otrzymana wysoka energia wiązania potwierdza wniosek z zależności (3-7) o barierze dla samorzutnej emisji jednonukleonowej.<br> Jeżeli mamy do czynienia ze znacznym odchyleniem od linii