bombowy, i spuszczenie mu lania w ciemnym zaułku, i napisanie donosu, że jest agentem wrogiego mocarstwa, i rzucenie go z mostu do Wisły. Bawiliśmy się wyszukując coraz to nowe sposoby - z zamurowaniem w piwnicy włącznie. Wiedzieliśmy, że wszelkie pertraktacje nie zdadzą się na nic, trzeba było więc sobie pożartować, by dać upust swej bezradności.<br>Kiedy ukazał się debiut Stasia, owo rozreklamowane wcześniej przez przyjaciół Jezioro Bodeńskie, dawno już było po pieniądzach. Staś małymi zaliczkami pobrał swoje honorarium. Robił jednak miny, że został karygodnie oszukany.<br>Taki był Staś. Cudowne wieczne dziecko, radujące się irytacją innych, obezwładniające każdy entuzjazm i zapał.<br>Chodził po