bez wykraczania poza pogląd, który się rzeczywiście posiada.<br> Przeciw tej ostatniej tezie zwolennicy bayesizmu wysuwają argument natury empirycznej. Badania eksperymentalne pokazują mianowicie, iż w niektórych przynajmniej wypadkach podejmowanie decyzji przebiega tak, jak gdyby decydent przypisywał hipotezom prawdopodobieństwo a priori i starał się zmaksymalizować przeciętną wartość użyteczności. Ściślej: rzeczywiste decyzje ludzkie dają się wytłumaczyć na gruncie takiej właśnie teorii. Wobec tego wystarczy postawić decydenta w sytuacji przymusowej (w sensie odpowiedniego systemu nagród za decyzję trafną i kar za błędną), aby nadał on jednak konkretne wartości liczbowe prawdopodobieństwom a priori. Ostatecznie może nawet wystarczyć wyobrażenie sobie takiej sytuacji.<br> Przeciwnicy bayesizmu odpowiadają, że z