małe i pozbawione bogactw naturalnych) umożliwiając w ten sposób tworzenie heurytycznych typologii. Z drugiej strony muszą one uwzględniać także specyficzne cechy każdego kraju, a mianowicie:<br>- kontekst &lt;hi&gt;kulturowy i historyczny&lt;/&gt;, konieczny do rozumienia rozwoju jako procesu z wewnętrzną dynamiką,<br>- kontekst ekologiczny, ponieważ różnice klimatyczne i biologiczne, dobrze rozpoznane, stanowią potencjalne zasoby dające się wykorzystać w procesie rozwoju bez naruszania kapitału natury. Związek między zróżnicowaniem środowiska naturalnego a różnicami kulturowymi jest bardzo bliski. Istotnym aspektem kultury jest przecież także wiedza społeczeństwa o jego środowisku naturalnym,<br>- na koniec, szeroko rozumiany kontekst &lt;hi&gt;instytucjonalny&lt;/&gt;, odzwierciedlający organizację społeczeństwa. <br>Ze względu na różne drogi rozwoju jakie występowały, występują i będą