nam modlić się po angielsku, zupełnie jakby największą klęską protestantyzmu nie było właśnie &lt;hi rend="italic"&gt;unarodowienie&lt;/&gt;. I zaiste trzeba dużego poczucia humoru, żeby w tej ostatniej ćwierci dwudziestego stulecia, kiedy na Zachodzie mnóstwo nominalnych katolików nagle przestało chodzić do kościoła, uznać, że to wszystko razem nie jest lepsze ani gorsze od stanu, dajmy na to, sprzed lat pięciuset.<br>Cóż mają począć ludzie, dla których niebo i ziemia jest za mało i nie mogą żyć, jeżeli nie oczekują innego nieba i innej ziemi? Dla których ich własne życie, takie jakie jest, pozostaje snem, zasłoną, ciemnym lustrem i nie mogą pogodzić się z tym, że nigdy nie