Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1999
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1999
Zawsze lubiłam naleśniki i pierogi ruskie.
COSMO: Siedziałaś więc w zwykłym barze, jadłaś naleśniki i wierzyłaś, że znajdziesz się kiedyś w Cannes?
O.N.: Nigdy nie należy rezygnować ze swoich marzeń.
n
Wesoła wdówka
Gdy kota nie ma, myszy harcują. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal. I tak dalej, i tak dalej...
Anna Dąbrowska
Niedziela
- Tylko bądź grzeczna! - krzyknął Paweł z okna odjeżdżającego pociągu. Ja, smętnie machając chusteczką, wyglądałam jakby cały świat walił mi się w gruzy. A w głowie grzmiały mi tymczasem tryumfalne fanfary. Wypadłam z dworca nucąc radośnie "wyjechali na wakacje wszyscy nasi podopieczni". Hurra! Niech żyje
COSMO: Siedziałaś więc w zwykłym barze, jadłaś naleśniki i wierzyłaś, że znajdziesz się kiedyś w Cannes?
O.N.: Nigdy nie należy rezygnować ze swoich marzeń.
n
Wesoła wdówka
Gdy kota nie ma, myszy harcują. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal. I tak dalej, i tak dalej...
Anna Dąbrowska
Niedziela
- Tylko bądź grzeczna! - krzyknął Paweł z okna odjeżdżającego pociągu. Ja, smętnie machając chusteczką, wyglądałam jakby cały świat walił mi się w gruzy. A w głowie grzmiały mi tymczasem tryumfalne fanfary. Wypadłam z dworca nucąc radośnie "wyjechali na wakacje wszyscy nasi podopieczni". Hurra! Niech żyje
Zawsze lubiłam naleśniki i pierogi ruskie.<br>COSMO: Siedziałaś więc w zwykłym barze, jadłaś naleśniki i wierzyłaś, że znajdziesz się kiedyś w Cannes?<br>O.N.: Nigdy nie należy rezygnować ze swoich marzeń.</><br>n<br><br><br><br><br><page nr=58><br><br><div type="art"><tit>Wesoła wdówka</><br>Gdy kota nie ma, myszy harcują. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal. I tak dalej, i tak dalej... <br><au>Anna Dąbrowska</><br><br>Niedziela<br>- Tylko bądź grzeczna! - krzyknął Paweł z okna odjeżdżającego pociągu. Ja, smętnie machając chusteczką, wyglądałam jakby cały świat walił mi się w gruzy. A w głowie grzmiały mi tymczasem tryumfalne fanfary. Wypadłam z dworca nucąc radośnie "wyjechali na wakacje wszyscy nasi podopieczni". Hurra! Niech żyje
