położeniu! Czternastu kandydatów na bohaterów pod kluczem w pokoju, gdy tymczasem całe miasto pędzi do pożaru, po ulicach dudni straż ogniowa i dzwon kościelny dzwoni na trwogę. <br>- Czy długa jest ta twoja historia? - zapytała Henrysia nieprzychylnie. <br>- Nie bardzo długa, Henrysiu. <br>Ojciec był ciągle bardzo pogodny. <br>- Naturalnie powyskakiwaliśmy przez okna - ciągnął dalej - wszyscy z przekonaniem w duszy, że bez naszej pomocy całe miasto spłonie. Na razie płonęły tylko dwa drewniane domki na bocznej ulicy, w ogrodzie. Tłum był wielki i straż uwijała się sprawnie pod komendą naszego dziarskiego pedagoga... <br>Henrysia szła już nie dobrowolnie, ale mocą rozpędu; zmartwiałe nogi jakoś machinalnie podnosiły