podwójną mniej więcej liczbę Messerschmittów. Zaraz po przebyciu przez wyprawę pasa wybrzeża rzuciło się na nią kilka nielicznych, dwa do trzech dywizjonów Spitfirów. Rzekłbyś: zjadliwe pieski. Atak ich był tak ostry, że w zupełności odniósł skutek pożądany przez brytyjskie dowództwo: Spitfiry wciągnęły do walki większą liczbę Messerschmittów i bombowce leciały dalej pod osłabioną już osłoną.<br><br>Jakieś 40 kilometrów głębiej, w połowie drogi między wybrzeżem a Londynem, bombowce natrafiły na nową, silniejszą zaporę Hurricanów tworzących jak gdyby drugą, główną linię oporu. Tu impet Luftwaffe się załamał. Wyprawa, zmuszona do przyjęcia walki, rozbiła się na wiele części. Tym samym przestała istnieć jako czynna