zażywnej urzędniczki <br>Która trzyma w ręku zwyczajne nożyczki.&lt;/&gt; &lt;page nr=25&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;NIE POZWÓL ROZPŁYNĄĆ SIĘ SKUPIENIU&lt;/&gt;<br>Nie pozwól rozpłynąć się skupieniu <br>Niech nieruchomo trwa błyszcząca chwila <br>choć kończy się kartka i migoce płomień <br>Jeszcze nie dostajemy do siebie powoli <br>jak ząb mądrości rośnie wiedza <br>Jeszcze wysoko na białych drzwiach <br>zakarbowany wzrost człowieka <br>Z daleka słychać trąbki wesoły głos <br>i zwiniętą jak śpiący kot piosenkę <br>To co mija nie w próżnię się obraca <br>Wciąż nowy węgiel rzuca w ogień palacz <br>Nie pozwól rozpłynąć się skupieniu <br>W suchym twardym materiale <br>prawdę masz utrwalić&lt;/&gt; &lt;page nr=26&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;I NIE UDAWAJ ŻE JESTEŚ KIMŚ INNYM&lt;/&gt;<br>I nie udawaj że jesteś kimś