Siemiątkowski Roch i Luśnia Ignacy, wszystko fornale dojmuchowscy. Mówili otwarcie i szczerze, bo Żebro znał mnie od dziecka.<br>Otóż położenie ich było takie: pracowali od słońca do słońca dostając za to dwanaście metrów zboża na rok i czterdzieści pięć złotych kwartalnie, mieszkali w jednej izbie, na glinie, i musieli jeszcze dawać dla dworu po dwie "posyłki" z rodziny, a jak nie mieli dorosłych dzieci, to trzeba było obcych godzić. "Posyłka" pracowała tak samo od wschodu do zachodu za czterdzieści groszy dniówki i trzy funty zboża.<br>&lt;page nr=301&gt; <br>Najwięcej im chodziło właśnie o te "posyłki". To był duży ciężar, Luśnia na przykład mówił, że