wynosząc go z pola walki. Takie przeżycia tworzą związki nierozerwalne. Po wojnie razem ukończyli studia i pracowali w tym samym biurze projektowym. Wiktor był świadkiem na jego ślubie. Działo się to dziewięć lat temu. A więc dziewięć lat szczęśliwego pożycia z Ireną. I właśnie dziś wszystko się skończyło. Wspominając te dawne czasy Andrzej odszedł do okna, aby się opanować. Tak, Wiktor zawsze będzie mu przypominał dzień ślubu z Ireną. Powiedział wtedy żartując:<br>- Andrzeju, musisz jej dobrze pilnować. Ładna żona to owca wśród wilków.<br>Tamtego dnia Irena miała na sobie granatowy kostium i białą bluzkę z krawatem, którego nie umiała zawiązać. Wiktor jej