którymi wodziła za Jelonkiem. Zauważyłem od razu, że go kocha pierwszą, naiwną miłością, co mnie złościło, bo pewny siebie byk traktował ją jak służącą. Gdybym był silniejszy, a Jelonek trochę słabszy, dałbym mu w pysk, widząc, jak biedna dziewczyna wlewa w siebie ze wstrętem wódkę, żeby mu się przypodobać. Już dawniej u nich nocowałem, jak to było wtedy w zwyczaju. Teraz postanowiłem przenieść się tam na czas pewien, dopóki nie stać mnie będzie na własne mieszkanie.<br>- Ja cię rozumiem - powiedział Jelonek. - Też nie gadam ze starymi. Najlepiej się ożeń z mieszkaniem jak ja. A tymczasem nocuj. Jakoś się policzymy.<br>I zaczęliśmy