skoro wie, <br>co znaczy Paweł dla dziadka Joachima. A... a i dla niej. Babka <br>jest tak po diabelsku wszystkospostrzegająca, musiała już <br>dawno się domyślić, że...<br>- O nie! - krzyczy Dominika. - Od dziadka i Pawła <br>z daleka, babciu! Ich skrzywdzić nie dam. Słyszysz? - rzuca <br>wyzywająco kątowi.<br>Kąt milczy. Jest pusty. Babka już dawno wyszła z pokoju, <br>zeszła z trzech stopni werandy, jest teraz za furtką, w połowie <br>schodów prowadzących pod górę. Zaraz znajdzie się <br>na ścieżce wśród trawy, łagodnie pokonującej <br>zbocze aż po szczyt.<br>- "Czekam. Jeszcze dziś" - powtarza po babce <br>Dominika. - "Nie bądź głupia. Kluka. Był <br>do niczego jak ty"... Powiedziała "też"? - Nie