dodawał własne słowa do tradycyjnych melodii i wykonywał je na wzór Guthriego, czyli w tradycji mówionego bluesa. Jego renoma ciągle rosła, choć popularność nie przekraczała granic Greenwich Village. W końcu, we wrześniu 1961 roku podpisał kontrakt z Johnem Hammondem, przedstawicielem wytwórni Columbia, i w ciągu dwóch dni nagrał materiał na debiutancki album Bob Dylan. Znalazły się na nim zaledwie jego dwie własne kompozycje, resztę wypełniły ballady tradycyjne i bluesy. Nie była to szczególnie dobra płyta i dość szybko sam Dylan jej się wyparł. Wydana w marcu 1962 roku przeszła bez echa sprzedając się w ciągu pierwszego roku w nakładzie zaledwie 5